Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1316

ลิ่วต้าเหว่ยมองหน้าลิ่วหมิงหยางแล้วพูด

ลิ่วหมิงหยางพยายามยื่นมือออกไปรับโทรศัพท์ แล้วยกขึ้นแนบหู เขาสูดหายใจลึกและฝืนยิ้ม

แต่ลิ่วต้าเหว่ยเห็นชัดว่ายิ้มนั้นดูน่าเวทนายิ่งกว่าร้องไห้เสียอีก

"พี่" ลิ่วหมิงหยางเอ่ยเรียก

"หมิงหยาง กินข้าวเย็นรึยัง" เผยเจียหยวนถามด้วยความห่วงใย

"อ๋อ ผมกำลังกินข้าวกับ...