Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1222

"ผมไม่ได้ ผมแค่กินคุณไม่พอ เห็นคุณแล้วผมมีอารมณ์ ผมอดใจไม่ไหว ใครใช้ให้คุณสวยขนาดนี้ ใครใช้ให้คุณมีเสน่ห์ขนาดนี้" หลิวหมิงหยางพูดอย่างไร้ยางอาย

ไป่เจียหยวนได้แต่หัวเราะปนร้องไห้ "นี่โทษฉันด้วยเหรอ?"

"ไม่งั้นคุณคิดว่าไง คุณไม่เคยได้ยินเหรอว่า สตรีงามผู้สง่า บุรุษย่อมหมายปอง?"

"ปองบ้านคุณสิ" ไป่เจี...