Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1145

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร เฉิงเมิงเมิงก็ค่อยๆ ฟื้นขึ้นมา

"เมิงเมิง เธอฟื้นแล้วนะ ฉันตกใจแทบแย่" หยางเหมยกอดเฉิงเมิงเมิงไว้พลางพูดเสียงสะอื้น

เฉิงเมิงเมิงพยายามลุกขึ้นนั่ง มองหยางเหมยแล้วถามอย่างร้อนรน "พี่หมิงหยางล่ะ เขาไม่เป็นอะไรใช่ไหม เขาต้องไม่เป็นอะไรแน่ๆ ใช่ไหม"

หยางเหมยขยี้ตาแดงก่ำของเธ...