Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1094

"พรึ่ม..." เพ่ยเจียหยวนหัวเราะเบาๆ อีกครั้ง

หลิวหมิงหยางได้ยินเช่นนั้น หัวใจก็โล่งขึ้น แค่เพ่ยเจียหยวนยอมหัวเราะ นั่นแปลว่าภารกิจขอโทษของเขาก็สำเร็จไปแล้วกว่าครึ่ง

เขาพึมพำกับตัวเอง "การคุกเข่าบนกระดานซักผ้านี่ทรมานจริงๆ ขาปวดจะตายอยู่แล้ว ถ้าหัวเข่าพังจนพิการไป แล้วจะดูแลพี่กับชิงชิงยังไง แล้วยัง...