Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1049

หยางเหม่ยมองเฉิงเมิ่งเมิ่ง ถอนหายใจอย่างจนปัญญา ยื่นมือไปพยุงเฉิงเมิ่งเมิ่งให้ลุกขึ้นยืน

ร่างของเฉิงเมิ่งเมิ่งโซเซไปมาสองสามก้าว หากไม่มีหยางเหม่ยคอยพยุงไว้ คงล้มลงไปอย่างแน่นอน

เธอยืนนิ่งเพื่อตั้งสติสักครู่ แล้วให้หยางเหม่ยพยุงเดินออกไปข้างนอกอย่างมุ่งมั่น

จางเว่ยเชียงรีบวิ่งออกไปนำรถมาจอดตรงหน้าพว...