Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1037

เขาถอนหายใจเบาๆ หันตัวขึ้นรถแล้วขับออกไปไกล

เฉิงเม่งเม่งยื่นมือไปทางหลิวหมิงหยาง แต่สุดท้ายก็ปล่อยมือลงอย่างไร้เรี่ยวแรง

เธอพึมพำเบาๆ "พี่หมิงหยาง"

แล้วพยุงตัวกับกำแพง ค่อยๆ ย่อตัวลงนั่งกับพื้น เอามือทั้งสองปิดหน้า น้ำตาไหลผ่านซอกนิ้วไม่หยุด

หยางเหม่ยที่ยืนอยู่ข้างๆ มองดูจนรู้สึกใจสลาย เธอค่อยๆ ...