Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1036

เสื้อผ้าของเขาค่อยๆ เปียกชื้น

หลิวหมิงหยางรู้ว่านั่นคือน้ำตาของเฉิงเมิ่งเมิ่ง

หลิวหมิงหยางโอบกอดเฉิงเมิ่งเมิ่งไว้อย่างนั้น เอ่ยด้วยเสียงแหบพร่า "เมิ่งเมิ่ง ถ้ารู้สึกเจ็บปวด เธอก็ร้องไห้ออกมาเถอะ"

เมื่อหลิวหมิงหยางพูดจบ เฉิงเมิ่งเมิ่งก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เสียงครวญครางแหลมเล็กดังออกมาจากลำคอของเธอ ก่อน...