Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 949

มือทั้งสองปล่อยน้องสาวตัวน้อยอย่างไม่เต็มใจ ตบหัวเธอเบาๆ แล้วแทบไม่กล้าแม้แต่จะมองอีกครั้ง ก่อนจะหันหลังเดินจากไป "ไปเถอะ เป่าผมให้แห้ง เดี๋ยวพี่รอเธออยู่ข้างล่าง"

ร่างกายอ่อนเยาว์ของเธอยังเปียกชื้นด้วยหยดน้ำใสระยิบ เท้าเล็กๆ ขาวกลมกลึงเหยียบลงบนพื้นสีดำ สร้างความตัดกันอย่างชัดเจน

ภาพที่เห็นตรงหน้...