Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 93

ฉันสูดจมูก แม้กระทั่งได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอ

"ป้าไป๋ ป้าไป๋ ฉันคิดถึงคุณมากเลย ฉันไม่อยากอยู่ในที่แย่ๆ นี่อีกต่อไปแล้ว"

ฉันปลดปล่อยความเกรี้ยวกราดออกมาอย่างเต็มที่ ของเหลวขุ่นๆ นั้นหยดติ๋งๆ ลงจากฝาชักโครกที่ฉันยืนอยู่

น่าเสียดายจริงๆ ที่ไม่ได้ปลดปล่อยมันลงในร่างของป้าไป๋อย่างที่จินตนาการไว้ ฉันรู...