Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 846

“คุณปู่ ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ต้องเกรงใจครับ”

ผมรีบส่ายหน้า บอกให้เธอไม่ต้องขยับ และถอยหลังไปอีกก้าว หมู่หลงหยานหรานยังสัมผัสได้เลย คุณปู่ที่เป็นคนช่างสังเกตขนาดนี้ จะไม่รู้สึกได้ยังไงกัน

ผมไม่กล้าเข้าใกล้เลย

คุณปู่สังเกตเห็นความผิดปกติของผมในทันที “เจ้าเป็นอะไรไป?”

เธอมองผมด้วยสายตาจริงจัง สายตานั้...