Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 617

ฉันรู้ว่าคืนนี้ฉันรู้สึกเศร้ามากๆ

"ตกลง ได้"

เฉิงเสวี่ยลี่ตอบฉันพลางถอนหายใจ ฉันกำลังจะดึงมือที่ปลอบประโลมเธอออกมา เพื่อจบความล้มเหลวครั้งนี้แล้วกลับไปนอน

แต่ทันใดนั้น มือเล็กๆ ก็ขวางการเคลื่อนไหวของฉันไว้

"ทำต่อเถอะ ในเมื่อทำมาถึงขนาดนี้แล้ว"

เฉิงเสวี่ยลี่หลับตาแน่น เสียงของเธอแผ่วเบามากจนฉันแ...