Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 572

ป้าไป๋มีน้ำตาไหลออกมาจากหางตา มือที่บีบเอวฉันเริ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆ แน่นจนขนลุกไปทั้งตัว แต่ฉันก็กัดฟันอดทน ปล่อยให้เธอระบายความรู้สึกในอ้อมกอดของฉัน

"หวังเฮ่า หวังเฮ่า ต่อไปเธอจะไม่ทำแบบนี้กับฉันใช่ไหม"

เธอร้องไห้ไม่หยุด จนหน้าอกฉันเปียกชื้น และทำให้หัวใจฉันอ่อนยวบ เมื่อครู่ตอนที่เห็นไป๋อู่เฉิงที่ห...