Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 544

"กินได้ไหม" ฉันแสดงความสงสัยอย่างมาก

"กินได้ก็กิน ไม่กินก็ไสหัวไป!"

ไป๋อิ่งทำหน้าเย็นชา เลิกคิ้วมองฉัน ทำท่าเหมือนจะหยิบกระเป๋าเดินจากไป ท่าทางนั้นลื่นไหลราวกับสายน้ำ ไม่มีทีท่าว่าแกล้งทำแม้แต่น้อย

ฉันรีบคว้าตัวเธอไว้ "เฮ้ย ๆ ๆ! ฉันล้อเล่นน่า!"

ฉันจำใจต้องยอมเธอ และยังต้องใส่หมวกไปซื้อของกับเธอด้วย...