Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 464

กระชากเอวของป้าไป่อย่างหยาบคาย กระแทกไม่หยุด ขยับไม่หยุด

"ป้าไป่!"

ทำไมไม่ยอมเรียกฉันว่าสามีล่ะ!

"ป้าไป่!"

ทำไมยังไม่ยอมลืมไอ้คนใจร้ายคนนั้น?

ฉันปลดปล่อยทุกอย่างในร่างกายของป้าไป่ ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ท้องฟ้าก็มืดลงแล้ว ฉันฝังตัวอยู่ในร่างของเธอ หายใจหอบอย่างหนัก เหงื่อไหลจากแก้มของฉันหยดลงบนตัวเ...