Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 425

เธอเป็นเพื่อนร่วมห้องที่น่ารักจริงๆ

ฉันหัวเราะเบาๆ

หญิงบ้านั่นตื่นแล้ว และลุกจากเตียงด้วยความโกรธ เธอนั่งอยู่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือ มองฉันด้วยสายตาเย็นชา ฉันลุกขึ้นนั่งบนเตียงอย่างเป็นธรรมชาติ เอามือลูบผมเล็กน้อย แล้วถามว่า "หิวไหม?"

ตอนเช้า ฉันรีบกลับมาจับตัวผู้หญิงคนนี้ จนไม่มีเวลาได้กินข้าว และตลอด...