Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 352

"ป้าไป๋ เธอไม่เชื่อฟังนะ ทั้งที่ต้องการมากแท้ๆ แต่กลับพูดไม่ตรงใจ ฉันต้องลงโทษเธอแล้ว"

ฉันดึงมือออกมา เต็มไปด้วยน้ำหวานเหนียวๆ หอมกลิ่นเฉพาะตัวของป้าไป๋ ฉันจงใจยื่นมือไปตรงหน้าเธอ แล้วแกว่งมันอย่างยั่วเย้า "ดูสิ นี่ของเธอนะ อยากลองลิ้มรสไหม"

ป้าไป๋จ้องฉันอย่างดุๆ แล้วบิดตัวเสียดสีขาทั้งสองข้างด้วย...