Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 349

ฉันถามอย่างสุภาพมาก เจ้าเฉิงหยวนโบกมือไปมา "ผมอยู่แถวนี้เอง เดินไปก็ได้"

ดังนั้น ฉันจึงพาเฉิงเสวี่ยลี่ขึ้นรถและออกเดินทาง

ในกระจกมองหลัง เจ้าเฉิงหยวนค่อยๆ โบกมือลาเฉิงเสวี่ยลี่ ดวงตาเป็นประกายวาบๆ

ฉันหันไปอยากจะถามเฉิงเสวี่ยลี่เกี่ยวกับรุ่นพี่คนนี้ แต่พอเพิ่งหันไปก็พบว่าเฉิงเสวี่ยลี่กำลังเอนตัวพิงเบ...