Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 336

"ฉัน... พ่อ"

เสียงของไป๋หยิงไม่มีความรู้สึกเลยแม้แต่น้อย เธอนอนคว่ำบนโต๊ะอย่างเงียบๆ และโบกมือไปทางฉันเบาๆ "ไม่เป็นไร แค่ทายาให้ฉันหน่อย อีกไม่กี่วันก็หาย"

ไป๋อู่เฉิง!

อีกแล้ว ไป๋อู่เฉิง!

ไอ้สัตว์ที่ไร้ความเมตตานี่! แม้แต่ลูกสาวแท้ๆ ของตัวเอง ก็ยังกล้าทารุณแบบนี้ มันยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?

"แค่เ...