Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 332

"หวังห่าว นายเป็นไข้ นายต้องไปโรงพยาบาล"

ซื่อรู่อวี้จับมือฉันไว้ แต่เธอไม่สามารถห้ามฉันได้เลย เสียงของเธอมีแววสะอื้น ทำให้หัวใจฉันแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ

ในสมองฉันว่างเปล่า ร่างกายรู้สึกเหมือนถูกเผาในเตาหลอม ทรมานมาก "ฉันรู้สึกไม่สบาย อวี้ อย่าดื้อนะ ให้ฉันหน่อยได้ไหม"

ฉันกุมมือทั้งสองของเธอ ยกขึ้นเหนื...