Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 331

"รุ่ย รุ่ยอวี๋?"

ฉันรวบมือทั้งสองแล้ววิ่งเข้าไปกอดซือรุ่ยอวี๋ไว้ในอ้อมแขน กดเธอไว้แน่น ไม่ยอมให้เธอเงยหน้า หรือเห็นสีหน้าของฉันในตอนนี้

"นาย เป็นอะไร ปล่อยฉันสิ จะหายใจไม่ออกแล้ว!"

"ฉันไม่ปล่อย ซือรุ่ยอวี๋ ถึงจะตาย ฉันก็ไม่อยากปล่อยมือ!"

ฉันชอบเธอ และเธอก็ต้องชอบฉันเท่านั้น ชั่วชีวิตนี้เธอจะต้องช...