Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 298

ฉันโอบกอดเธอ กัดเล็มไม่หยุด เลียมุมปากของเธอไปเรื่อยๆ มือทั้งสองข้างกอดรัดเธอแน่น ราวกับอยากจะหลอมละลายเธอเข้ากับร่างกายของฉัน เพื่อที่เธอจะไม่ต้องเศร้าโศกเสียใจต่อหน้าฉันเพราะไอ้เลวไป๋อู่เฉิงอีกต่อไป

"อืม" ป้าไป๋เงยหน้าขึ้น ฉันโอบเธอลุกขึ้นจากเก้าอี้นอน ท่าทางดูอึดอัดเล็กน้อย เธอครางเบาๆ แต่มือของ...