Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 29

คำหวานไหลออกจากปากของฉัน ฉันไม่รู้สึกกดดันเลยแม้แต่น้อย ฟ้าดินเป็นพยาน ฉันอยากได้ป้าไป๋มากแค่ไหน อยากเก็บเธอไว้ตลอดชีวิต ไม่ให้ผู้ชายคนไหนได้เห็นความงามของเธอแม้แต่นิดเดียว

"ขอรบกวนสักครู่ค่ะ"

มือฉันยังคงนวดเท้าของป้าไป๋อยู่ เธอนอนเอนตัวอย่างเกียจคร้านบนโซฟา ไม่พูดอะไร ไม่ปฏิเสธ และในขณะที่ฉันกำลั...