Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 265

ฉันทนสภาพแบบนี้ไม่ไหว โดยเฉพาะเมื่อเธอมองคุณด้วยสายตายั่วยวน แววตาที่เต็มไปด้วยความคลุมเครือ เหมือนกับรุ้งหลังพายุที่สว่างจ้าจนไม่กล้าจ้องมอง

"คิดจะพูดความจริงแล้วเหรอ?"

แค่นี้ยังไม่พอ ฉันยืนอยู่ตรงหน้าป้าไป๋ เธอจับมือฉันไว้ แล้วเลียเป็นระยะ เธอยังลุกขึ้นยืนโดยไม่กลัวว่าใครจะเห็น ทั้งเลียฉันทั้งยื...