Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 249

ฉันรู้สึกตึงในใจ ไม่รู้ทำไม มีความรู้สึกไม่สบายใจ รีบตรวจสอบเสื้อผ้าตัวเองอย่างลุกลี้ลุกลน พบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ จึงยืนตัวตรงและยิ้มทักทายไป่อู่เฉิงที่กำลังลงจากรถ "สวัสดีครับ คุณลุงไป่"

ฉันไม่สามารถบังคับตัวเองให้เรียกเขาว่าลุงเขยได้อีกต่อไป คำเรียกที่ช่างไร้สาระนั่น ขอให้มันไปลงนรกซะเถอะ

เขาขมวด...