Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 247

"วังเห่า ขยับหน่อย"

ฉันลูบไล้เธอมานานแค่ไหน ช่วงล่างของป้าไป๋ก็เปียกชุ่มมานานเท่านั้น จุดที่เราเชื่อมต่อกันเป็นแอ่งน้ำเปียกชื้น

ในที่สุดป้าไป๋ก็ปรับตัวเข้ากับขนาดของฉันได้ เธอขยับเอวเล็กน้อยเป็นสัญญาณให้ฉันเคลื่อนไหว ดวงตาของฉันเป็นประกาย ถามด้วยความกังวลเล็กน้อยว่า "ได้หรือครับ? ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม?"...