Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 24

เจ้าเสี่ยวหูกอดอกแล้วร้องโอดโอยก่อนจะล้มลงกลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้น

"แกมาข่มเหงคนถึงหน้าห้องเรียนพวกเรา ถ้าไม่ให้บทเรียนแกสักหน่อย แกคงไม่รู้หรอกว่าคำว่าเสียใจเขาเขียนยังไง!" ฉันปัดมือแล้วพูดด้วยรอยยิ้มเย็นชา

แค่ร่างกายของเจ้าเสี่ยวหู ฉันคนเดียวก็จัดการได้สองคน!

ตอนที่พ่อฉันยังอยู่บ้าน พวกเราสองคนมักจ...