Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 210

ขนตายาวสั่นไหวไม่หยุด เหมือนผีเสื้อที่ตกใจกลัว พยายามบินหนีจากใจกลางพายุ แต่ไม่สามารถหนีไปไหนได้ ได้แต่ดิ้นรนอย่างสุดกำลัง เธอหลับตาแน่น น้ำตาค่อยๆ ไหลออกมาจากร่องตา ไหลลงตามใบหน้าที่ไม่ได้แต่งแต้มเครื่องสำอาง จนซึมลงไปในหมอน

ภาพที่เปราะบางนั้นทำให้หัวใจผมปวดร้าว ความเจ้าเล่ห์เจ้าชู้ที่เคยมีหายวับไป...