Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 187

สายตาของเขาเหลือบมองฉันอย่างไม่ใส่ใจ กวาดมองรอบๆ ฉันยิ้มและทักทายอย่างกระตือรือร้น "สวัสดีค่ะลุง!"

เสียงของฉันดังชัดเจน ไป๋อู่เฉิงขมวดคิ้วมองฉันแวบหนึ่ง หลังจากที่ป้าไป๋เร่งเขาแล้ว เขาจึงพยักหน้าเล็กน้อยแทบไม่เห็น "อืม" ทั้งสองคนเดินผ่านฉันไปนั่งที่โซฟาข้างๆ "ไป๋อิ่งยังไม่กลับมาอีกเหรอ ฉันรออยู่จะก...