Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 168

เธอลุกพรวดขึ้นยืนและเดินอ้อมโต๊ะมาหน้าฉัน แล้วประคองหัวฉันไว้ก่อนจะแนบหน้าผากของเธอเข้ามา

ในม่านตาของฉันมีแต่ใบหน้าที่ขยายใหญ่ของเธอ

ความรู้สึกเย็นๆ ที่แนบมานั้นรู้สึกสบายกว่าตอนที่มือของเธอสัมผัสเสียอีก ฉันเอาหน้าผากถูกับเธอหลายครั้งโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับถอนหายใจด้วยความสุข "สบายจังเลย อย่าขยับนะ"

ฉ...