Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 15

บ่ายหวิงมองฉันอย่างดูแคลน

"พอแล้ว ฉันก็สั่งสอนเขาไปแล้ว เขาก็รู้ว่าตัวเองผิด เขายังเด็ก ทนต่อการล่อลวงไม่ไหว ก็เป็นเรื่องปกติ คราวนี้ ยกโทษให้เขาเถอะ" ป้าไป๋ดึงมือกลับอย่างพอใจ จบการทรมานฉัน และพูดเรียบๆ ว่า "บอกมา รู้ตัวหรือยังว่าทำผิด"

ในที่สุดฉันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ภายใต้สายตาอันเข้มข้นของ...