Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1385

ฉันส่ายหัว คุณป้าไป๋เพิ่งฟื้นตัว ฉันอยากอยู่เป็นเพื่อนเธอนานๆ จริงๆ

"ไม่จำเป็นหรอก" คุณป้าไป๋ยิ้มพูด "เรามีเวลาอีกเยอะในอนาคต รอให้เธอจัดการธุระที่เหลือเสร็จก่อน แล้วค่อยมาหาฉัน ก็เหมือนกันนั่นแหละ ตอนนั้นเราจะสนุกกันยังไงก็ได้"

คุณป้าไป๋ปลอบฉันเหมือนกำลังปลอบเด็กน้อย

ฉันเข้าใจความคิดของคุณป้าไป๋...