พรจากสวรรค์

บทที่ 1357

ฉันหัวเราะเยาะเบาๆ แล้วเดินเข้าประตูไป คุณจ้าวยังดูปกติดี แม้จะดูประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการตกใจมากนัก เธอแค่แค่นเสียงเบาๆ และชายตามองฉันเล็กน้อย แล้วก็ยืนนิ่งเหมือนเสาอยู่ตรงนั้น

ฉันไม่สนใจเธอ แต่เดินไปหาพ่อ เอามือทั้งสองวางบนหัวเข่า ย่อตัวลงครึ่งหนึ่งพร้อมเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองหน้าพ่อ...