Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1280

มู่หรงเหยียนราน มองจื่อหยวนอย่างลึกซึ้ง ภาพของเธอสะท้อนในดวงตาใสแจ๋วของเขา ทั้งสิ้นหวังและเศร้าโศก

"เห็นไหม เธอก็ยังทิ้งเขาไม่ลง"

ฉันโผเข้ากอดมู่หรงเหยียนรานไว้ เธอเป็นแม่ที่ดีมาก แม้แต่เพื่อยืนยันสถานะของจื่อหยวน เธอยังไม่อยากมีลูกของตัวเอง ความคิดในใจเธอ ฉันเข้าใจทั้งหมด

"ฉันทิ้งเขาไม่ลงจริงๆ แ...