Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1080

ฉันถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกมาสวมให้เฉิงเสวี่ยลี่ เราเดินมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แม้จะไม่มีใครอยู่แถวนี้ แต่ฉันก็ยังไม่วางใจ การลงโทษเธอก็มากพอแล้ว ฉันวางเธอลงบนพื้น แล้วช่วยใส่เสื้อผ้าให้เธออย่างระมัดระวัง ติดกระดุมให้เรียบร้อย

เสื้อคลุมของฉันที่สวมอยู่บนตัวเธอยาวจนเกือบถึงเข่า พอดีปกปิดทุกส่วนที่ไ...