Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1003

เวลาที่เธอไร้ความรู้สึก เธอก็เหมือนก้อนหินทีเดียว

ฉันถอนหายใจแล้วกลับเข้าไปในห้อง เห็นเธอนั่งอยู่บนเตียงแล้ว กำลังเหม่อลอยอยู่คนเดียว

"เด็กโง่ ไม่นอนแล้วตื่นมาทำไม"

ท่าทางของเธอ โปร่งใสราวกับจะลอยขึ้นไป หัวใจของฉันก็แทบจะหล่นไปอยู่ที่ลำคอ เด็กคนนี้ ทำไมถึงได้เศร้าขนาดนี้กะทันหัน

แค่เพราะคุณหญิงเจ้าเ...