Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 339

เขาเอ่ยปากเบาๆ ในสายลมหนาวเย็น เสี่ยวยุนรู้เป็นครั้งแรกว่าเสียงใสกังวานของเขาสามารถอ่อนโยนและนุ่มนวลได้ขนาดนี้ "เธอยังคงไม่สามารถให้อภัยฉัน ไม่ว่าฉันจะทำอะไร ในใจเธอ ฉันก็ยังคงเป็นฆาตกรที่ทำให้แม่ของเธอต้องตาย" พูดจบ ชูหลิงก็สูดหายใจลึกๆ แล้วค่อยๆ สรุปประโยคนั้น "ไม่ว่าเธอจะรักฉันหรือไม่ก็ตาม"

"เสี...