Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 277

เสี่ยเหลินมองชูหลิงด้วยสายตาที่ซับซ้อนเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เขาจ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะเบาๆ จากเสียงหัวเราะนั้น ดูเหมือนเขาจะรู้สึกภูมิใจและพอใจมาก "ผมรู้อยู่แล้ว ทุกคนที่อยู่ข้างลูกชายผม สุดท้ายก็ถูกลูกชายผมพิชิตใจไปหมด คนก่อนก็เป็นแบบนี้ คุณก็เหมือนกัน"

ชูหลิงรู้สึกสะท้านในใจโดยไม่รู้ตัว แ...