Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 275

แต่เมื่อเขาหลับตาลง เมื่อรอบๆ เงียบจนได้ยินเพียงเสียงหายใจของตัวเองและเสียงติ๊กต่อกของนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนัง เมื่อเขารู้ว่าเวลาใกล้เที่ยงคืนเข้ามาทุกที เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้งและเห็นราง ๆ ว่านาฬิกาเดินมาถึงสิบเอ็ดโมงครึ่งแล้ว เมื่อเขาตระหนักว่าถ้าไม่ไปตอนนี้ก็จะไม่ทันเวลา เมื่อเขาคิดถึงสมมติฐานที...