Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 269

เสียงโซ่เหล็กดังสนั่นปลุกจิ่นที่เงียบมาตลอดให้ตื่น เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ค่อยๆ ลืมตาขึ้น พยายามเงยหน้าไปทางที่มาของเสียง สายตาที่ยังพร่ามัวจากความเจ็บปวดที่ทรมานประสาทอย่างไม่หยุดหย่อน พลันสว่างวาบขึ้นเมื่อเห็นเงาด้านหลังของชูหลิง ลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลงช้าๆ แต่ปากที่ไม่ได้แตะน้ำมาหลายวันไม่สามารถ...