Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 242

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ชูหลิงก็เงียบลง ราวกับว่าเขานึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็เอ่ยปากพูดสิ่งที่อามานไม่สามารถเข้าใจได้ "ใช่ มันมีความรู้สึกกดดันแบบนั้นจริงๆ สภาพแวดล้อมแบบนี้ ต้องเปลี่ยนแปลงบ้างแล้วล่ะ..."

คืนนั้น ชูหลิงไปหาเสียยุน ไม่ใช่แบบเดิมที่เคาะประตูห้องทำงานอย่างนอบน้อ...