ดอกไม้ในกรงขัง

บทที่ 143

เสี่ยวเมฆมองหน้าอีกคนหนึ่งด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามโดยไม่ได้เอ่ยอะไร อีกฝ่ายก้มหน้าอย่างนอบน้อมและพูดว่า "ผมก็เช่นกันครับ"

เสี่ยวเมฆโบกมือให้พวกเขาออกไป ขณะนั้นฉู่หลิงที่กำลังเกาะขอบสระปล่อยตัวลอยกึ่งจมกึ่งลอยอยู่ในน้ำดูเหมือนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกและยักไหล่พร้อมยิ้มให้เสี่ยวเมฆ "ในเมื่อเรามาถึงพร...