Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 912

เหมือนทั้งตัวถูกโยนขึ้นไปในอากาศ ต้นขาอวบอิ่มกลมกลึงที่กางออกของเป่ยเป่าเอ่อร์เกร็งตึงแน่น

เมื่อปลายลิ้นของเจ้าจู่เกินแตะถึงหญ้าหอมและกลีบดอกไม้ เสียงครางอ่อนหวานของเป่ยเป่าเอ่อร์หยุดลงในทันที แทนที่ด้วยการสั่นกระตุกอย่างรุนแรงทั่วร่าง

ปลายลิ้นของเจ้าจู่เกินเล่นเย้าแหย่กลีบดอกไม้อันอ่อนนุ่มงดงามของเ...