Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 538

เจ้าจู้เกินจ้องมองน้ำพุหอมของเธออย่างเขม็ง แม้ว่าเขาจะเพิ่งเลียมันจนสะอาดแล้ว แต่เพียงชั่วครู่ น้ำก็เริ่มไหลออกมาอีกครั้ง ทำให้น้ำพุหอมสีชมพูอ่อนนั้นเปียกชื้น

ภายใต้แสงไฟที่ส่องสว่าง มันเปล่งประกายยั่วยวนอย่างยิ่ง และน้ำพุหอมที่ซ่อนอยู่ระหว่างกลีบดอกไม้อ่อนนุ่มทั้งสองกำลังขยับเปิดปิดเบาๆ ราวกับกำลั...