Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 485

เจ้าจู้เกินจ้องตาเธออย่างลึกซึ้ง หลังจากผ่านไปสักพัก เป่าเอ้อร์จึงค่อยๆ แยกขาออกอย่างอ่อนโยน หัวใจของเขาพลันเต้นรัวด้วยความดีใจ ตื่นเต้นจนอยากจะเปล่งเสียงร้องดังๆ

ความตื่นเต้นของเจ้าจู้เกินถูกเป่ยเป่าเอ้อร์มองเห็นอย่างไม่ตกหล่น ดวงตาของเธอฉายแววยิ้มหวานก่อนจะค่อยๆ ปิดลงอีกครั้ง

ความรู้สึกนี้ช่างน่...