KABANATA 1
“Ah, Papa, gusto ko na... gusto ko na talaga!”
Namumula ang mukha ni Zhang Mei, habang hingal na hingal siya. Si Sun Jian naman, na pula na rin ang mga mata, ay humihingal habang pinipiga ang dalawang malalambot na parte ng katawan ni Zhang Mei, na nagiging sanhi ng iba't ibang kaakit-akit na anyo.
Ang dalawang malalambot na parte ng katawan ni Zhang Mei ay napakalaki, mukhang mabigat, at madali lang na naalis ni Sun Jian ang kanyang damit gamit ang isang kamay lamang. Tumilapon ang mga ito, maputi at makinis, puno at malambot, nanginginig pa...
“Papa, dahan-dahan lang... ah...”
“Gulp!”
Sa hagdanan, si Mang Juan na may hawak na cellphone at nanonood gamit ang CCTV ay biglang nanlaki ang mga mata at hindi mapigilang lunukin ang laway.
Sa isang iglap, naramdaman niya na ang lahat ng dugo sa kanyang katawan ay nagtipon sa kanyang tiyan.
Ang tunay na pangalan ni Mang Juan ay Juan Dela Cruz, nasa kwarenta anyos na siya, malapit nang mag-limampu. Buong buhay niyang binata, at kamakailan lang ay nakahanap ng trabaho bilang guwardiya sa isang unibersidad, ngunit natanggal dahil sa paninilip sa mga babaeng estudyante.
Ngayon, nakikitira siya sa bahay ng kanyang pinsan, at nakahanap ng trabaho bilang tagapag-ayos ng tubig at kuryente sa isang mataas na uri na subdivision.
Ngunit hindi nagtagal, bumalik ang kanyang dating gawi. Kanina lang, naglagay siya ng CCTV sa bahay ni Zhang Mei, at hindi pa siya nakakalayo nang makita niya ang mainit na eksena...
“Naku, hindi ko akalain na ganito sila ka-desperado! Naglalaro pa ng role-playing bilang mag-ama!”
Habang pinapanood ang eksena sa cellphone, napailing si Mang Juan at hindi mapigilang magkomento.
Dapat malaman mo, si Zhang Mei ay isang disente at elegante, kahit malamig na guro ng Ingles sa high school, at ang kanyang asawa na si Sun Jian ay isang propesor sa isang institusyong pang-agham. Ang buong pamilya nila ay mga matataas na edukado, sino ang mag-aakala na sa pribado ay ganito sila ka-wild at kakaiba.
“Mei, bilis... bilis, gusto ko mula sa likod!”
Umalis ang bibig ni Sun Jian mula sa mga bahagi ni Zhang Mei, hingal na hingal siya, at nagsimulang maghanap sa pagitan ng mga binti ni Zhang Mei.
“Bakit ka nagmamadali?”
Namumula ang mukha ni Zhang Mei habang tinitingnan si Sun Jian, tila may pagka-inis sa kanyang mata, ngunit pagkatapos ng ilang sandali, itinaas niya ang kanyang itim na seksing pantulog, at tumalikod sa kanya, humiga sa kama.
Ang mapuputing pisngi, mahahabang binti, at ang kaakit-akit na kulay rosas na misteryo...
Mabilis na nilunok ni Mang Juan ang kanyang laway, halos lumuwa ang mga mata niya.
Ngunit, ilang segundo lang niyang na-enjoy ang tanawin nang biglang natakpan ito ni Sun Jian.
Nagmamadali siyang tumayo sa sahig, hawak ang bewang ni Zhang Mei at nagsimulang kumilos.
Hindi inaasahan ni Mang Juan, si Sun Jian pala ay isang super na mahina, mabilis na natapos sa loob ng sampung segundo, at pagkatapos ay humihingal na bumagsak sa kama.
Paano makakatulong ang ambon sa tuyong lupa na nauuhaw?
Ang mukha ni Zhang Mei ay puno ng hinanakit at pagkadismaya, gumagalaw ang kanyang katawan, hinihimok si Sun Jian na magpatuloy, ngunit si Sun Jian ay tulog na parang patay na baboy, wala nang pakialam sa kanyang asawa.
“Ay, ganito na naman!” reklamo ni Zhang Mei, wala siyang magawa kundi ang huminga ng malalim habang tinitingnan ang kanyang sarili na nangangati.
“Mas mabuti pa ako na lang, sigurado akong mapapaligaya ko si Zhang Mei!”
Naisip ni Mang Juan na puno ng panghihinayang.
Ngunit ang sumunod na eksena ay muling nagpabilis ng daloy ng kanyang dugo, halos pumutok na!
Si Zhang Mei, na hindi nasiyahan, ay humiga sa kama, ibinuka ang kanyang mga binti sa hugis “M”, direkta sa CCTV na lihim na inilagay ni Mang Juan habang inaayos ang tubig at kuryente. Ang maganda niyang bahagi, kitang-kita ni Mang Juan.