Chapter




Chapters
챕터 1
챕터 2
챕터 3
챕터 4
챕터 5
챕터 6
챕터 7
챕터 8
챕터 9
챕터 10
챕터 11
챕터 12
챕터 13
챕터 14
챕터 15
챕터 16
챕터 17
챕터 18
챕터 19
챕터 20
챕터 21
챕터 22
챕터 23
챕터 24
챕터 25
챕터 26
챕터 27
챕터 28
챕터 29
챕터 30
챕터 31
챕터 32
챕터 33
챕터 34
챕터 35
챕터 36
챕터 37
챕터 38
챕터 39
챕터 40
챕터 41
챕터 42
챕터 43
챕터 44
챕터 45
챕터 46
챕터 47
챕터 48
챕터 49
챕터 50
챕터 51
챕터 52
챕터 53
챕터 54
챕터 55
챕터 56
챕터 57
챕터 58
챕터 59
챕터 60
챕터 61
챕터 62
챕터 63
챕터 64
챕터 65
챕터 66
챕터 67
챕터 68
챕터 69
챕터 70
챕터 71
챕터 72
챕터 73
챕터 74
챕터 75
챕터 76
챕터 77
챕터 78
챕터 79
챕터 80
챕터 81
챕터 82
챕터 83
챕터 84
챕터 85
챕터 86
챕터 87
챕터 88
챕터 89
챕터 90
챕터 91
챕터 92
챕터 93
챕터 94
챕터 95
챕터 96
챕터 97
챕터 98

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

챕터 74
"엄마, 또 무슨 일이에요?" 인문강은 마음을 진정시키고 다시 태평스러운 모습으로 돌아왔다.
맞다, 눈앞의 이 도채금 여사는 바로 그의 친어머니였다. 그를 단련시키기 위해서라고 하는데, 그의 엄마는 어떻게든 두 사람의 관계를 공개하지 않으려 했다.
"뭐가 그렇게 당당해? 이 꽃이 네가 탕 선생님께 보낸 거니?" 도 교장은 사람들 앞에서의 우아함은 온데간데없이 날카롭게 물었다.
"네, 맞아요," 인문강은 아무렇지 않게 인정하며 소파에 편하게 자리를 잡고 앉았다. "무슨 문제라도 있나요?"
"네가 뭐라고 생각하니? 탕 선생님이 ...