Chapter




Chapters
챕터 1
챕터 2
챕터 3
챕터 4
챕터 5
챕터 6
챕터 7
챕터 8
챕터 9
챕터 10
챕터 11
챕터 12
챕터 13
챕터 14
챕터 15
챕터 16
챕터 17
챕터 18
챕터 19
챕터 20
챕터 21
챕터 22
챕터 23
챕터 24
챕터 25
챕터 26
챕터 27
챕터 28
챕터 29
챕터 30
챕터 31
챕터 32
챕터 33
챕터 34
챕터 35
챕터 36
챕터 37
챕터 38
챕터 39
챕터 40
챕터 41
챕터 42
챕터 43
챕터 44
챕터 45
챕터 46
챕터 47
챕터 48
챕터 49
챕터 50
챕터 51
챕터 52
챕터 53
챕터 54
챕터 55
챕터 56
챕터 57
챕터 58
챕터 59
챕터 60
챕터 61
챕터 62
챕터 63
챕터 64
챕터 65
챕터 66
챕터 67
챕터 68
챕터 69
챕터 70
챕터 71
챕터 72
챕터 73
챕터 74
챕터 75
챕터 76
챕터 77
챕터 78
챕터 79
챕터 80
챕터 81
챕터 82
챕터 83
챕터 84
챕터 85
챕터 86
챕터 87
챕터 88
챕터 89
챕터 90

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

챕터 46
그 사람의 이상한 점을 알아차렸음에도 소약란은 그저 코웃음을 치며 크게 신경 쓰지 않았다. 다만 손에 더 힘을 주고 다른 한 손으로는 아직 남아있는 부스러기와 털이 있는 부분을 계속 청소했다.
그곳을 깨끗이 청소한 후에도 손에 있는 물건이 조금도 발기할 기미가 보이지 않자, 소약란은 별로 신경 쓰지 않은 채 그것을 잡고 두어 번 주물렀다. 그리고 경멸하듯 말했다.
"보아하니 서방님은 유일한 쓸모마저 없어진 것 같네요. 말해보세요, 아내가 당신을 데리고 있을 이유가 뭐가 있을까요? 그저 이 예쁜 얼굴을 보기 위해서?"
소약란은 손등...