Chapter




Chapters
챕터 1
챕터 2
챕터 3
챕터 4
챕터 5
챕터 6
챕터 7
챕터 8
챕터 9
챕터 10
챕터 11
챕터 12
챕터 13
챕터 14
챕터 15
챕터 16
챕터 17
챕터 18
챕터 19
챕터 20
챕터 21
챕터 22
챕터 23
챕터 24
챕터 25
챕터 26
챕터 27
챕터 28
챕터 29
챕터 30
챕터 31
챕터 32
챕터 33
챕터 34
챕터 35
챕터 36
챕터 37
챕터 38
챕터 39
챕터 40
챕터 41
챕터 42
챕터 43
챕터 44
챕터 45
챕터 46
챕터 47
챕터 48
챕터 49
챕터 50
챕터 51
챕터 52
챕터 53
챕터 54
챕터 55
챕터 56
챕터 57
챕터 58
챕터 59
챕터 60
챕터 61
챕터 62
챕터 63
챕터 64
챕터 65
챕터 66
챕터 67
챕터 68
챕터 69
챕터 70
챕터 71
챕터 72
챕터 73
챕터 74
챕터 75
챕터 76
챕터 77
챕터 78
챕터 79
챕터 80
챕터 81
챕터 82
챕터 83
챕터 84
챕터 85
챕터 86
챕터 87
챕터 88
챕터 89
챕터 90
챕터 91
챕터 92
챕터 93
챕터 94
챕터 95
챕터 96
챕터 97

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

챕터 80
그는 이미 시간이 없었다. 지금 동이와 결판을 내는 것이 최선이었다.
동이는 게임을 더 재미있게 만들기 위해 그날 밤 이소삼의 요청에 응해 그가 옌리를 마지막으로 만날 수 있게 해줬다. 하지만 동이는 이소삼이 다음 날 아침 일찍 옌리를 보내버릴 줄은 몰랐고, 더구나 그녀와 함께 떠난 사람이 동이가 감히 건드릴 수 없는 인물이라는 것도 예상치 못했다.
이소삼은 동이의 전화를 받지 않고 서둘러 사람들을 데리고 떠났다. 화가 난 동이는 그 자리에서 휴대폰을 던져 부수고는 직접 얼종과 소야를 잡아와 협박했다.
이렇게 오랜 세월이 지났...