章節 64
害怕唐杺感冒生病,蘇晔立刻帶著唐杺離開了陵園,被抱在懷裡的唐杺看著越來越遠的鮮紅花束,直到看不清了才收回視線。「其實我可以自己走的!」「地上滑。」安靜不過幾秒鐘,「我是自己開車來的。」「我讓人開回去。」又是幾秒鐘的安靜,「反正我都是要回家的啊!」「你現在不回家。」「那我去哪兒?」「醫院!」唐杺剛想反駁,仔細想想也就作罷了,她都忘記她是個孕婦了,這樣子任意妄為也不知道孩子會不會有事。「蘇晔。」「怎麼了?」唐杺傻傻一笑,「沒什麼事情。」
「你冷不冷?」「我沒事。」「那就是冷對吧!」唐杺詫異的看著蘇晔,「一般我說了我沒事別人就不會深究了。」所以但凡她說她沒事所有人就真的深信不疑。「是啊!」唐杺看著...

Chapters
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111


Zoom out

Zoom in