บทที่ 2
"บริษัทประกันภัยสามภพ รับสมัครพนักงานขาย 1 ตำแหน่ง เงินเดือนพื้นฐาน 10 ปีพลังวิเศษต่อเดือน..."
"ชมรมเซียนเวทมนตร์ รับสมัครเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย 1 ตำแหน่ง คุณสมบัติ: มีประสบการณ์ฝึกวิชาเวทมนตร์ 100-300 ปี สามารถจัดการสัตว์แปลงร่างได้ด้วยมือเปล่า..."
"ร้านเกมถนนสู่ยมโลก รับสมัครพนักงานเก็บเงิน 1 ตำแหน่ง คุณสมบัติ: คุ้นเคยกับการแลกเปลี่ยนสกุลเงินนรก..."
"ศูนย์วิจัยเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ รับสมัครซินแส 1 ตำแหน่ง คุณสมบัติ: สามารถไล่ผี ขับไสยเวท ดูฮวงจุ้ย กำหนดเส้นมังกร..."
เจียงซวีพลิกดูหลายหน้า เขาพบว่าข้อมูลการรับสมัครงานทั้งหมดล้วนเป็นเนื้อหาประหลาดไร้สาระแบบนี้
เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าฉันเข้าเว็บไซต์หางานปลอมหรือเปล่า?
เขาปิดหน้าเว็บแล้วเปิดใหม่ ล็อกอินเข้าบัญชีอีกครั้ง แต่หน้าจอคอมพิวเตอร์ยังคงแสดงข้อมูลการรับสมัครงานแปลกประหลาดพวกนั้นอยู่
เจียงซวีคิดว่าคอมพิวเตอร์ของเขาติดไวรัส จึงเปิดโปรแกรมป้องกันไวรัส แต่หลังจากสแกนครู่ใหญ่ก็ไม่พบปัญหาใดๆ
"ต้องเป็นเว็บไซต์หางานมีปัญหาแน่ๆ ช่างมันเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมาจัดการใหม่..."
ความง่วงเริ่มเข้าครอบงำ เจียงซวีนวดขมับ ยื่นมือปิดคอมพิวเตอร์แล้วทิ้งตัวลงบนหมอน
...
การนอนครั้งนี้ เจียงซวีหลับลึกมาก
และเช่นกัน เขานอนได้อย่างสบายใจ
นานมากแล้วที่ไม่ได้นอนสบายขนาดนี้ เจียงซวีไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเมื่อคืนออกไปเที่ยวจนเหนื่อยเกินไป หรือเป็นเพราะอะไรอย่างอื่น
ตื่นนอน ล้างหน้า ต้มน้ำร้อน
ไม่รู้ทำไม เจียงซวีรู้สึกว่าวันนี้น้ำในกาไฟฟ้ามีรสชาติอร่อยเป็นพิเศษ ทุกอึกมีความหวานละมุนแฝงอยู่
อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เล็กๆ ไม่ถึงยี่สิบตารางเมตร มองผ่านหน้าต่างแคบๆ อาบแสงแดดยามเช้า นั่งเปิดแอร์ ดื่มน้ำร้อน...
ถ้ากระเป๋าสตางค์หนาขึ้นอีกหน่อย ชีวิตคงสมบูรณ์แบบ
พอนึกถึงว่าตัวเองยังไม่มีเงินค่าเช่าเดือนหน้า อารมณ์ดีๆ ทั้งเช้าของเจียงซวีก็หายวับไปในพริบตา
เขาคุ้ยหาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ยังไม่ได้เปิดจากกองของบนพื้น แล้วเปิดออกอย่างไร้อารมณ์ บีบซอส เทน้ำร้อน...
ทำเสร็จแล้ว เจียงซวีเปิดคอมพิวเตอร์ เตรียมหางาน
มหาวิทยาลัยชั้นสาม สาขาไม่เป็นที่นิยม ไม่มีความสามารถพิเศษหรือจุดเด่น นอกจากบริษัทขายตรงโทรมาหาเจียงซวีสองสามครั้ง ก็ไม่มีบริษัทจริงจังไหนติดต่อเขาเลย
เปิดเว็บไซต์อย่างเคยชิน แต่เจียงซวีพบว่าเว็บไซต์หางานยังคงเหมือนเมื่อคืน เต็มไปด้วยข้อมูลที่เขาไม่เข้าใจ
"เฮ้ย อะไรวะเนี่ย เว็บมีปัญหาก็ไม่รู้จักแก้ไข ห่วยจริงๆ..."
ด้วยความจนใจ เจียงซวีเปิดไป่ตู้ ค้นหาเว็บไซต์หางานอีกแห่งหนึ่ง
ผลปรากฏว่าเว็บไซต์นี้ไม่เพียงแต่ข้อมูลการรับสมัครงานมีปัญหา แม้แต่หน้าซื้อขายของมือสองก็มีปัญหาด้วย
"ขายกระถางธูปเรียกวิญญาณสมัยราชวงศ์หมิง 1 ใบ เจ้าสำนักเฉิงเฟิงหยดเลือดเปิดพลัง เรียกวิญญาณได้นับพันครั้ง..."
"มีแผ่นป้ายแปดทิศทำจากไม้ฟ้าผ่า ประดับหยกเย็นและทองคำ ทั่วทั้งชิ้นปกคลุมด้วยมนตร์ทำลายวัชระ ราคาเดียว 100,000..."
"ขายชาดบดละเอียดอายุร้อยปี 1 กระปุก ใช้ขับไล่สิ่งชั่วร้าย วาดยันต์ ผนึกคาถา ราคา..."
เจียงซวีกระตุกมุมปาก กระแทกแป้นพิมพ์อย่างแรง
"นี่มันอะไรกันวะ! จะให้คนหางานดีๆ ไม่ได้แล้วหรือไง!"
ด้วยความโมโห เจียงซวีปิดคอมพิวเตอร์แล้วนอนเล่นโทรศัพท์บนเตียง
เปิดแอปไลฟ์สตรีม เขาอยากดูว่ามีสตรีมเมอร์ตลกๆ ออนไลน์อยู่บ้างไหม
แต่ทั้งหน้าจอเต็มไปด้วยคนแปลกๆ ใส่เสื้อผ้าโบราณ
เจียงซวีกดเปิดคนที่มีไอดีชื่อ "ราชามังกรทะเลตะวันออก" เห็นเขาลอยอยู่เหนือผิวน้ำ ถือโทรศัพท์ทำท่าชูสองนิ้ว
"พี่น้องทั้งหลาย กดไลค์สองครั้ง 666 ไม่มีผิดพลาด!"
พูดจบ "ราชามังกรทะเลตะวันออก" อ้าปาก พ่นน้ำพุออกมา ทำให้เจียงซวีหัวเราะกับเอฟเฟกต์ราคาถูกนี้ทันที
ไม่ใช่แค่คนนี้ที่แปลก เจียงซวีพบว่ายังมีคนแปลกๆ อีกมากมายกำลังไลฟ์สตรีมเหมือน "ราชามังกรทะเลตะวันออก"
"เนจา" ไลฟ์สตรีมยืนบนวงล้อไฟหมุนห่วงฉิ่นคุน
"เทพสายฟ้าและเทพสายฟ้าหญิง" ไลฟ์สตรีมโชว์สายฟ้าหลากสไตล์
"เทพจัดคู่" ไลฟ์สตรีมผูกด้ายแดงเชื่อมโยงคู่รักแบบสด
"เทพคู่ฮึมฮัม" ไลฟ์สตรีมบีทบ็อกซ์เพลงเทพเจ้า
เจียงซวีดูอย่างสนใจอยู่นาน เขาไม่รู้ว่าแพลตฟอร์มไลฟ์สตรีมหาคนแสดงเป็นเทพเจ้าพวกนี้มาจากไหน
แต่อย่างน้อยเอฟเฟกต์ก็ดี เขาจึงดูเพลินเหมือนกำลังดูหนัง
แต่การแสดงแนวโบราณนี้ก็ทำให้เกิดความเบื่อหน่ายทางสุนทรียะ เจียงซวีหาวแล้วรู้สึกเบื่อ จึงปิดแอปไลฟ์สตรีม เปิดวีแชท เลื่อนดูโมเมนต์อย่างเซ็งๆ
"นี่...นี่ใครกันหมดเนี่ย?"
เจียงซวีเห็นเพื่อนในโมเมนต์ ซึ่งไม่ใช่คนที่เขารู้จักเลย
และที่สำคัญกว่านั้น พวกเขาทั้งหมดเหมือนกับคนในแอปไลฟ์สตรีมเมื่อครู่ ทุกคนเลียนแบบลักษณะของเทพเจ้า
เซลฟี่แปลกประหลาด วิธีพูดแบบภาษาโบราณ ทำให้เจียงซวีงุนงงสุดๆ
เขารีสตาร์ทโทรศัพท์หนึ่งครั้ง แต่เมื่อเข้าไปใหม่ก็ยังเป็นผลลัพธ์เดิม
ต่อมา เจียงซวียังไม่ยอมแพ้ เปิด QQ และแอปโซเชียลอื่นๆ พบว่าบางแอปว่างเปล่า หรือไม่ก็เหมือนวีแชท เต็มไปด้วย "เทพเจ้าเลียนแบบ"
"แปลกจริง อินเทอร์เน็ตทั้งหมดติดไวรัสหรือไง?"
คิดแล้ว เจียงซวีก็เสียบปลั๊กทีวีจอโตที่อยู่มุมห้อง
ทีวีจอโตนี้แทบไม่ได้เปิดเลยตั้งแต่เขาย้ายเข้ามา แม้ทีวีจะเก่า แต่ภาพยังคมชัด ยามว่างๆ เจียงซวีจะเปิดดูฆ่าเวลา
หน้าจอทีวีสว่างขึ้น เสียงชายชราทรงพลังค่อยๆ ดังขึ้น
"เพื่อนร่วมทางทั้งหลายที่อยู่หน้าจอทีวี สวัสดียามเช้า ยินดีต้อนรับสู่รายการผจญภัยไขความลับ ตามหาเซียน ที่ข้าเป็นผู้ดำเนิน"
ในภาพ ชายชราท่าทางเหมือนเซียนในชุดคลุมสีขาว ฉากหลังเป็นศาลาแบบโบราณ
เจียงซวีกระตุกมุมปาก รีบเปลี่ยนช่อง
"ทำไมเทพธิดาทั้งเจ็ดไม่กล้าออกนอกบ้านยามค่ำคืน? ทำไมชุดชั้นในของฉางเอ๋อถูกขโมยบ่อยครั้ง? ทำไมอาหารของเสี้ยวเทียนเคว่ินถูกขโมยกิน เป็นเพราะศีลธรรมเสื่อมถอยหรือจิตใจบิดเบี้ยว? โปรดรับชมสารคดีขนาดใหญ่ 'เรื่องราวประตูสวรรค์ใต้' ในเวลาเดียวกันคืนนี้"
ทนไม่ไหว เปลี่ยนช่อง
"ฤดูใบไม้ผลิมาถึง ทุกสิ่งฟื้นคืนชีพ ถึงฤดูผสมพันธุ์ของสัตว์วิเศษอีกครั้ง..."
เปลี่ยนช่อง
"ตามรายงานของผู้สื่อข่าวสถานีนี้ ผลผลิตท้อเซียนปีนี้ลดลง 3 เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับปีที่แล้ว ผลผลิตผลโสมเพิ่มขึ้น..."
เจียงซวีเปลี่ยนช่องหลายครั้ง แต่รายการวาไรตี้และละครทีวีทั้งหมดก็เหมือนกับสถานการณ์ในแอปไลฟ์สตรีม
ปิดทีวี หยิบบุหรี่มาคาบไว้ที่ปาก เจียงซวียังคงไม่หายงุนงง
ทุกอย่างวันนี้ไม่ปกติ
หรือว่าฉันกำลังฝันอยู่? ทำไมทุกอย่างถึงเชื่อมโยงกับละครชุดโบราณ?
สูบบุหรี่ไปสองสามอึก เจียงซวียังคงขมวดคิ้วสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
หรือว่าอินเทอร์เน็ตและสถานีโทรทัศน์จัดกิจกรรมพิเศษ?
หรือปีนี้เน้นละครชุดโบราณ?
แต่ไม่น่าจะถึงขั้นทำให้วีแชทและ QQ เข้าร่วมด้วยนี่นา?
ขณะที่เจียงซวีกำลังครุ่นคิดอย่างหนัก โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นอย่างไม่เป็นใจ
"บึ้ม..."
เจียงซวีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก
คงเป็นสายหลอกลวงหรือขายประกันแน่ๆ
"ฮัลโหล ใครครับ" เจียงซวีถามอย่างไม่พอใจ
ปลายสายมีเสียงผู้หญิงไพเราะดังมา
"สวัสดีค่ะ คุณคือเจียงซวีใช่ไหมคะ?"
"ใช่ครับ มีอะไรหรือเปล่า?" น้ำเสียงเจียงซวีอ่อนลงเล็กน้อย
"ฉันเห็นเรซูเม่ของคุณทางออนไลน์ และรู้สึกว่าคุณเหมาะกับบริษัทของฉันมาก คุณยังกำลังหางานอยู่ใช่ไหมคะ?"